θεοτικός

-ή και -ιά, -ό [θεότητα]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θεό, που προέρχεται από αυτόν («θεοτικιά φωνή»)

2. το ουδ. ως ουσ. το θεοτικό

δυστύχημα που προέρχεται από τον θεό

3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ. με περιληπτική σημασία) τα θεοτικά

εικόνες αγίων, ιερά βιβλία, θρησκευτικές τελετές, φυλαχτά κ.λπ.

επίρρ...

θεοτικά

1. κατά τρόπο θείο, θειοτικό

2. (για διανομή) με άνισο τρόπο, όπως διανέμει ο θεός.